Door de grote hoeveelheid voel ik me murw. De energie ontbreekt om kritisch te luisteren of lezen.

Schijnbaar moeiteloos zonder aantekeningen of spiekbrief een verhaal houden. Een onbegonnen zaak?

Hoe creëer je een STAR moment, Something They will Always Remember.

Verleidelijk om langs zo'n Moleskine rek met notitie- en schetsboekjes te lopen. Maar ik koop ze niet.

Als jouw publiek niets anders onthoudt dan die ene boodschap. Hoe luidt die dan?