Hoe kunnen sprekers het patroon doorbreken van de bullets en de lappen tekst?

Zoomen, morphen, draaien, invliegen, alles kan. Maar is het nodig?

Welke indruk laat je achter bij het publiek? Ben je goed georganiseerd en heb je oog voor detail?

[ook als spreker]

Begin 20e eeuw had bijna iedereen een slecht gebit. Hoe kreeg Claude Hopkins toch een hele natie aan het poetsen?

Ik ben toch geen designer die voor elke meeting een glossy handout maakt?