Dit weekend vloog mijn zoon van 14 alleen naar Genève.
Zijn oom trakteerde hem op een weekendje Zwitserland. Hij ging op stap met drie vrijgezelle VN-medewerkers. Voertaal: Engels. Een gevalletje loslaten waar we zelf voor getekend hadden.
Was ik niet goed bij m’n hoofd?
Bij de servicebalie zaten nog vier um-mers (unaccompanied minors.)
Flink zijn, dacht ik, zij gaan óók alleen.
Zoë, een ervaren Schiphol-medewerkster, vroeg mijn zoon of hij het spannend vond. Hij antwoordde: “Een beetje, maar mijn ouders veel méér.”
Mijn afscheidsspeech bleef steken in mijn keel. Ik gaf hem snel een knuffel.
Hij keek niet meer om nadat hij de douane gepasseerd was.
Tien minuten later wenste ik hem alsnog veel plezier via een tekstberichtje.
De speech werd een sms
De boodschap kwam over, maar in een andere vorm.
Was dat erg? Ik bedacht beter zo dan een huilende moeder. Dat had hij vernederend gevonden.
Een presentatie is niet altijd de juiste vorm
Hoe vaak hoor je niet een presentatie die heel wat korter had gekund? Niet omdat de spreker in huilen uitbarst, maar omdat hij slides vol met tekst voorleest.
In zo’n geval is het beter om als spreker ervoor te kiezen géén presentatie te houden maar een lekker leesbaar document rond te sturen. Gemaakt in Word, met hele zinnen in plaats van bullets. Waarbij je de spreker niet nodig hebt om de boodschap te begrijpen.
Welke vorm kies je voor een presentatie?
Voel je je niet zeker zeker over het onderwerp of over je eigen presentatievaardigheden, dan is een mooi opgemaakt document rondsturen een prima alternatief.
Maar wil je mensen inspireren of motiveren om in beweging te komen, dan blijft presenteren toch het krachtigste middel.
Pauline le Rûtte
Een goede spreker draagt niet alleen informatie over, maar brengt zijn kennis tot leven.
Reactie