We zitten op een terras in Zelhem.
Hongerig na 18 kilometer wandelen.
Carien neemt een broodje carpaccio, ik een pannenkoek.
Meteen spijt, 300 kcal.
‘Nog acht kilometer naar Doetinchem’, zeg ik. ‘Denk twee uur. Pakken we de bus terug, of-?’ Carien is vastberaden. ‘We gaan door natuurlijk.’
Als we het dorp uit zijn, wijzen de rood met witte bordjes naar links. In mijn boekje staat rechts. ‘Laten we de bordjes maar volgen. Ze hebben de route vast verbeterd.’, zeg ik zelfverzekerd en stop het Pieterpad boekje in mijn rugzak.
Na een uur vertrouwen we het niet. We gaan teveel naar links. Googlemaps bevestigt dat. We verlaten het Pieterpad en steken af. Dwars door een weiland. Op onze knieën onder schrikdraad door. Pas tegen de avond komen we aan in Doetinchem. Er rijdt geen trein. En de bus is net weg.
Nog acht kilometer werd 16
In de B&B trekken we een een fles wijn open. Carien pakt haar iPad. ‘Toch even kijken wat we nou verkeerd hebben gedaan.’ Ze leest voor: 'Route tussen Vorden en Doetinchem drastisch gewijzigd.' Het Pieterpad loopt al jaren niet meer door Doetinchem. Ik kijk aan de binnenkant van mijn boekje.
1e druk 2004.
Zelfspot
Publiekelijk je fouten, beperkingen of stommiteiten toegeven maakt je menselijk, zonder dat het iets aan je autoriteit afdoet. En het geeft je toehoorders een moment van ontspanning.
Als je bereid bent om jezelf niet al te serieus te nemen, dan zijn er oneindig veel mogelijkheden om humor in je presentatie te brengen.
De meest bekeken TED spreker, Sir Ken Robinson, laat dat zien in zijn TEDtalk ‘Do schools kill creativity?’ Robinson is slecht ter been. Als kind had hij polio. In zijn verhaal gebruikt hij zijn handicap voor zelfspot.
I used to be on the board of the Royal Ballet in England [pauze] as you can see.
Over de top
Een karaktertrek of een situatie extreem uitvergroten werkt ook op de lachspieren. Nog een voorbeeld van Robinson:
If you are at a party and someone asks: “What do you do?” and you say you work in education, you can see the blood run from their face. They’re like, “Oh my God”, you know, “Why me? My one night out all week.”
Bij humor komt het aan op timing
Kijk maar naar cabaretiers. Om hun grappen te versterken, lassen ze vaak kleine pauzes in vlak voor een verrassende uitspraak. Om een verwachting te scheppen.
Schep een verwachting, en doorbreek die
Je kunt mensen op een verkeerd been zetten door een verrassende wending te geven aan een herkenbare situatie. Hoe verrassender, hoe grappiger. Denk in tegenstellingen, in contrast, die prikkelen het brein van je publiek.
Robinson:
My wife is cooking a meal at home, which is not often [pauze] thankfully.
Het eerste deel van de zin heet een ‘set-up’. Het aanloopje waarin je de verwachting wekt. In dit geval denkt het publiek dat het over de kookfrequentie van zijn vrouw gaat. Dan volgt een korte pauze die ruimte geeft aan de ‘punchline’.
Hoe korter de set-up en de punchline hoe beter. Meer woorden zwakken de grap meestal af.
Wat kun je vandaag nog doen om humor in je presentaties te brengen?
Noteer grappige situaties in een schriftje of in Evernote. Meteen doen, anders vergeet je ze. Breng ‘tags’ aan, zodat je later snel een anekdote terugvindt. Welke relaties kun je met je eigen verhaal in een volgende presentatie leggen
Een sterk staaltje timing
De TEDtalk van James Veitch is hilarisch. Hij maakt geweldig gebruik van Powerpoint. Toegegeven, Veitch is komiek. Maar als je 10 minuten hebt, leer van de meester. Let op zijn timing, tempowisselingen, expressie en hoe zijn Powerpoint exact meeloopt met zijn verhaal.
- YouTube
Fotomateriaal
Pixabay
Pauline le Rûtte
Een goede spreker draagt niet alleen informatie over, maar brengt zijn kennis tot leven.
Reactie